Het miezelt buiten en Thijs moet door de regen naar school. Erik niet. Hij wordt opgehaald met de taxi. Wanneer mama vraagt om zijn trommel te pakken wordt hij boos. Heel boos!! Hij loopt weg en smijt de trommel in zijn rugzak. Mama weet niet waar het vandaan komt. Net was er nog niets aan de hand!
Soms lijkt het dat je Brus ineens boos is. Ik hoef je denk ik nu niet meer te vertellen dat dat niet ineens is. Grote kans dat het boos zijn je Brus ook ineens overvalt.
Jonge kinderen kunnen nog moeilijk de signalen van hun lijf herkennen. Of misschien voelen ze wel wat, maar leggen ze niet het verband met die ene situatie of emotie. En dan kan die ene situatie net de druppel zijn die de emmer doet overlopen.
Ze zijn waarschijnlijk over hun eigen grens gegaan.
Hoe fijn zou het zijn als ze, daarom, al op jonge leeftijd uiting kunnen geven in wat ze voelen. Leren wat welk gevoel is.
Waar zit spanning? Hoe voelt dat precies als je boos, blij, gefrustreerd ed. bent? Een manier om spelenderwijs bekend te maken met wat je voelt is het gebruik van de weermetafoor.
Weer metafoor
Kunnen praten over emoties, wat je bezighoudt en hoe je je voelt is niet altijd vanzelfsprekend voor Brussen, omdat ze zien dat jouw tijd als ouder kostbaar is en/of je elders nodig bent. Hoe kun je die drempel, om over emoties te praten, lager maken voor je Brus? Je kunt er een dagelijks ritueel van maken tijdens het eten aan de hand van de weermetafoor. Hoe was je dag? Wanneer je aan de beurt bent, vertel je over hoe je dag was aan de hand van het weer. Ben je blij, dan voelt dat als een zonnetje. Verdrietig is regenwolkje, angst is mistig, boos is onweer.
Ook ouders doen mee. Bijvoorbeeld: Ik had een opdracht gemaakt voor mijn baas en er zat een fout in. Ik voelde mij zo boos worden als een donderwolk.
Voor sommige kinderen kan het fijn/helpend zijn om plaatjes van elk weertype te zien. Bijvoorbeeld picto plaatjes. Hierdoor kunnen ze aanwijzen wat ze voelen. Dat kan net wat makkelijker zijn. Wellicht kan je zorgkind op deze manier ook meedoen.
Soms is taal voor jonge kinderen lastig te begrijpen, en kunnen gebaren dan wel tast een aanvulling zijn. Zo kun je op je hand wrijven bij blijheid, tikken bij verdriet (als regendruppeltjes op de rug), met je vuist zachtjes bonken als boosheid, zigzagbeweging voor angst. Op die manier leren ze op jonge leeftijd naam te geven aan emoties.
Om jou thuis een snelle start mee te geven heb ik een weerbericht in foto’s gemaakt. Je kunt hem hier downloaden.
In de materialen lijst vind je een bijpassende download; weerbericht